Deel I
De mist ligt als een deken over het water. Boven de mistbank torent het zestien dek tellende cruiseschip Celebrity Silhouette uit. Bij het zien van het statige schip is het haast onmogelijk in te beelden dat dit op het water kan drijven. Vanuit diverse richtingen komen bussen aangereden, met allen dezelfde en enige bestemming, Celebrity Silhouette. Bij het drijvende hotel staan meerdere bemanningsleden te wachten tot de eerste bus tot stilstand komt. Nog enkele meters, een vertragend gevoel. Wanneer de bus tot stilstand is gekomen lopen enkele bemanningsleden naar de bus toe en openen het bagageruim. De bagage wordt zorgvuldig over geladen en aan boord gebracht. De vakantie is begonnen. Alles is reeds geregeld, de passagiers hoeven enkel nog maar aan boord te gaan en te genieten van hun welverdiende vakantie. Aan het begin van de trap staat een grote statige man. Zijn uniform tot op het detail perfect verzorgd. Onder zijn pet zijn donkere krullen zichtbaar en een scherpe blik kijkt onder de cap uit. Hoekige kaken geven zijn gezicht sterke contouren. De eerste passagier nadert de man. De rechter mondhoek van de man verplaatst zich naar boven en een kleine glimlach verschijnt. Hij reikt zijn hand uit. ‘Welkom aan boord van de Celibrity Silhouette. Mijn naam is Robert Strong en uw kapitein tijdens deze reis.’ Het boarden van de passagiers is begonnen en zal nog zeker een uur duren. Niet de meest interessante werkzaamheden, maar men verwacht deze luxe. Bij het boarden van de laatste passagier reikt Robert naar zijn portofoon. ‘Fase 1 compleet, ophalen loopbrug en in starten introductieband.’ Een korte klik weerklinkt uit de portofoon. ‘Begrepen kapitein.’ Vrachtwagens met versproducten bereiken de boot. Met verenigde krachten worden de etenswaren aan boord gebracht om straks te worden verwerkt in allerlei heerlijke gerechten. Het mag aan niets ontbreken en de bemanning zal er alles aan doen om de passagiers een onvergetelijke reis te laten genieten. Aan het einde van de ochtend is alles in gereedheid en worden de motoren op vol vermogen gezet. In alle rust maak de Celebrity Silhoutte zich los van de kade en manoeuvreert zich behendig uit de haven. Binnen vijftien minuten is het schip op halve kracht vooruit en baant zich een weg door het rustige water.
‘Robert, wacht even.’ Robert draait zich om en ziet dat Harry Townsend hem nadert. Een aparte verschijning, klein, gedrongen, kalend en een prachtige krulsnor. Maar een geweldige beveiliger en hoofd van de 10 koppige afdeling. ‘Hallo Harry, wat is er aan de hand?’ Uit de binnenzijde van zijn jas haalt Harry een aantal A4. ‘We hebben de passagierslijst gecontroleerd. Alle passagiers zijn gecontroleerd en goed bevonden, geen bijzonderheden dus.’ Robert neemt de papieren in ontvangst. ‘Bedankt Harry, goed werk. Wat ga je vanavond met de jongens doen?’ Harry wrijft met zijn rechterhand over zijn gezicht, een tik van hem als hij nadenkt. We zullen vanavond kennismaken met de passagiers. De mensen moeten weten wie we zijn, waarvoor we zijn en waar ze ons kunnen bereiken.’ Robert legt zijn rechterhand op de schouder van Harry. ‘Klinkt goed, misschien dat ik je vanavond op een van de dekken zie.’ Harry draait aan zijn snor en humt wat. ‘Ja ja, mogelijk zie ik je vanavond.’ Hij passeert Robert en loopt richting zijn kantoor. Wanneer Robert richting de brug loopt wordt hij onderweg voordurend gegroet en aangesproken. De spanning is voelbaar onder de passagiers, je kunt hun gedachten al bijna horen. Het duurt een tijd voor hij op de brug aankomt. Hij opent de deur en ziet zijn bemanning druk aan het werk. In het breedste deel van het schip met aan alle zijde glas voelt hij zich het meeste thuis. Dit is voor de komende weken zijn kantoor, toevlucht en woonkamer. Het werken op een cruiseschip heeft hem altijd aangetrokken. Vanaf het moment dat ze de haven verlaten is hij verantwoordelijk voor alles wat er gebeurt op het schip. ‘Martin, wat doet het weer?’ Martin loopt naar het console aan de rechterzijde van de brug en kijkt op één van de monitoren. ‘We krijgen lichte regen en windkracht 5, er zijn geen problemen te verwachten.’ Robert kijkt naar buiten. ‘Mooi zo. We varen verder op deze snelheid. Ik wil de weersvoorspelling voor de komende dagen op de monitoren bij onze infobalie.’ Robert doet zijn pet af en fatsoeneert zijn haar. Onderwijl loopt hij over de brug en spreekt in het kort met zijn bemanningsleden. Na een klein kwartier besluit hij de brug te verlaten om zich te gaan mengen tussen zijn passagiers. Buiten is de duisternis bijna ingetreden en de lampen van het schip weerkaatsen op het water. Robert neemt de snelste weg richting de lift. Het duurt niet lang voor de deuren van de lift zich openen. Hij stapt naar binnen en drukt op dek 14. De lift sluit zijn deuren en brengt hem naar de gewenste verdieping. Op dek 14 loopt Robert richting het Ocean view café. Een druk bezocht café, zeker op de eerste dag van de vakantie. Ook nu weer is de ruimte gevuld met opgewekte gasten die allemaal toosten op een behouden vaart en een geweldige vakantie. Robert loopt naar de bar en besteld een Spa blauw. In zijn ooghoeken ziet hij een opvallende verschijning. Voorzichtig draait hij zijn gezicht naar links. Aan het einde van de bar zit een prachtige vrouw. Hij wil niet opzichtig kijken, maar haar verschijning zorgt ervoor dat hij zijn ogen niet van haar af kan houden. Haar donkere haren vallen half voor haar gezicht. Haar lijf verpakt in een lange, donkerblauwe jurk, glinsterend in de verlichting van de bar. Haar ogen zijn donker aangezet en haar lippen zijn donkerrood. Met haar rechterhand brengt ze het overhangende haar naar achteren en kijkt met donkerbruine ogen in de richting van Robert. Een zenuwachtige glimlach verschijnt op zijn gezicht. Bij het zien van de kapitein staat de vrouw op en loopt in de richting van Robert. Op het moment dat ze in zijn buurt staat reikt ze haar hand. ‘Goedenavond kapitein.’ Aarzelend reikt hij zijn hand uit naar de hare en pakt deze vast. Met een kleine buiging kust hij de bovenzijde van haar hand. ‘Goedenavond mevrouw…’ Vol verwachting kijkt hij naar de vrouw. ‘Mijn naam is Barbara Stiel.’